Musa CANLI ile Eskişehir’de…

Sene 2008.Tam 14 yıl önce!

Eskişehirdeki Gümüşhaneliler olarak 15 Şubat akşamı Gümüşhane’nin düşman işgalinden kurtuluşu anısına kutlama programı için Öğretmenevi salonundayız.

Programa Ankara’dan katılan davetlilerin içerisinde Musa Canlı’da vardı.

Köylüm Engin Can Beyle Eti Maden’de birlikte çalışıyor olduklarından Eskişehir’deki gecemize davet edilmişti.

İsmen tanıyordum ama, yüzyüze ilk kez görüyordum. Ender de olsa insanın başına gelir; ilk karşılaşmamız olmasına karşın, görmeye hasret kaldığınız kırk yıllık bir dostunuza kavuşmuş gibi olursunuz ya...

O duyguları yaşadım.

Konuşmalarındaki samimilik, mütevaziliği ve vakarlı duruşu öylesi bir his uyandırdı ki içimde, gönül defterime kayıt ettim.

Nede olsa ikimizde gurbet elde yaşamlarını sürdüren iki hemşeri olarak kanımız ısındı birbirimize.

Kader onu hep memleketten uzak diyarlara gönderdi.

Üniversite eğitimi dahil iş hayatını gurbet ellerde geçirdi.

Nerde olursa olsun hemşerilerine karşı duyarlı ve ilgiliydi.

Bazılarının aksine sözde değil özde memleket sevdalısıydı.

Gerek aile büyüklerinin ve gerekse hayat arkadaşının Kelkitli olması Gümüşhane’yle olan bağını hep güçlü tuttu.

Görüşmelerimizin öznesi vatan sevgisi ve memleketimiz üzerine olurdu. Dağların avuçlarındaki şehirde geçen günleri hatıraları ve dahi köyü Tezene’deki  gençlik yıllarından konuşurduk çoğu kez.

Son birkaç yıl içinde çifte kavrulmuş yüreği ile önce abisini sonrasında annesini kaybetmesi ağır bir sorumluluk yüklemişti omuzlarına.

Acı üstüne acı işte!

Engin Can Beyin bizi 15 yıl önce tanıştırdığı bu yüreği güzel hemşerimle görüşmemiz bugüne dek mütemadiyen hep devam etti.

Özel günlerde, bayramlarda ve kandil gecelerinde ya telefon eder ya da mesaj gönderirdi.

Annemin vefatından birkaç gün sonra erdem ve alçak gönüllülüğün inceliğine bürünmüş sımsıcak, sesi kulağımı okşadı.

“Hüseyin kardeşim annenizin vefatı için baş sağlığı diliyorum….” Teselli eden sözleri hala kulağımda.

Tanısın tanımasın hemşerisi olan herkese karşı taşkın bir sevgi gördüm onda. Arar sorar ve ilgilenirdi.

Vefa, insana mahsus en soylu duygudur, derler.
Musa Bey’de hemşerilerine karşı onu fazlasıyla gördüm.

***

Whatsapp üzerinden yaptığımız konuşmaları mesajları hiç silmedim. Hepsi telefonumun arşivinde duruyor.

Geriye doğru hafıza tazelemesi yaptığımda güzel anıları duyguları paylaştığımızı bir kez daha gördüm.

Onunda hislerine tercüman olan merhum annesini düşünerek annemle ilgili yazdığım yazıları okuduğunu ve dua ettiğini yazdı.

Güzel yürekli bir dost için ne yazsak az kalıyor.

***

Bundan iki hafta önceydi.

Ortak dostumuz Engin Can Bey telefonla aradı. “Köylüm eğer müsaitseniz bu akşam Ankara’dan Musa Canlı Bey Eskişehir’e geldi. Size taziye için gelmek istiyor.” dedi.

Bende “Ne demek Köylüm akşam saat 18.00’de bekliyorum” diye sözleştik.

Tam saatinde geldiler. Gözlerinin içi sürekli gülen, günışığı gibi sıcak ve samimi bizi görünce tatlı bir tebessüm ışıldadı yüzünde.

Mavi gözlerinin içinde ışıldayan gülümsemesi, bu sohbet sırasında günışığı gibi ısıttı içimi.

Uzun süredir birbirimiz görememiştik. Hasret giderdik.

Koyu bir sohbetin içinde bulduk kendimizi.

Yeni bir görevin sorumluluğundan olcak ki heyecanlıydı!

Ardakaşları Bağımsız Enerji Sendikasının Genel Başkanı seçmişti.

İl İl Türkiye’yi gezmeye inandığı davayı anlatmaya başlamıştı.

Bu amaçla yolu Eskişehir’e düştü.

Sohbetimizde canını sıkan uzun süre yol yürüdüğü önceki sendikacı arkadaşlarına sitemleri vardı.

Saatler süren tadı damağımda ki o sohbetimizin sonunda “Bu akşam misafirim ol“ ricalarıma karşılık Bursa Mudanya’da görevli evladını ziyaret etmek üzere müsaade istedi.

***

Cumartesi günü bizi tanıştıran Engin Can Bey sabah saat 10.00 sularında cep telefonundan aradı. Ağlamaklı bir ses tonuyla ”Musa Beyi kaybettik Köylüm!”

Birkaç gün önce aniden geçirdiği beyin kanaması sonrası ameliyatının başarılı geçtiğini haberini alıp sevinmiştik!

Emir mülk evinin sahibinden Musa Bey için tahliye kararı verilmişti.

Annesi ve abisinin yanına kanatlanıp 58 yaşında uçtu gitti aramızdan.

Her ölüm erkendir. Kişinin yaşı kaç olursa olsun.

Evimizde onu son kez göreceğimi nereden bilebilirdim.

Çok üzgünüm!

Musa Bey ülkesine milletine vede memleketine çok faydalı olacak bir zamanda hakka yürüdü.

Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet makamı ali, ehli Beyt yoldaşı olsun.

Hakkımız varsa helal olsun. Canlı ailesinin her bir ferdine, sevenlerine, dostlarına başsağlığı ve sabır diliyorum.