ARTIK ÇUVALA SIĞMIYOR

Önceki yazımızı okuyanlar hatırlayacaklardır. Yazının son paragrafında bir STK’nın yapılanmasında yaşanan olumsuzlukları anlatmaya çalışmıştım. Böyle bir yapılanma ne kadar sağlıklı olur? Ne kadar sağlıklı hizmet verir? Veya böyle bir yapılanma sonucu meydana gelen oluşumda, ortak paydası olanların beklentileri nasıl olur? Basit bir sorgulama bile insanı ne kadar rahatsız ediyor. Oysaki olumsuzlukları değil de doğruları ele alarak ortak aklın doğrultusunda hareket edebilen bir oluşumdan bahsetmek ve yer almak ne kadar mutluluk verici olurdu. Ve dernekçiliğin gerektirdiği mensubiyet şuuru içinde hareket edebilmeyi ne kadar arzuluyoruz. Birlikte olmaktan beraber hareket etmekten ve yapılan tüm çalışmaları istişare sonucu yapmaktan başka bir çıkarı olmayan, kısaca bir ve beraber olmaktan mutlu olanlarız. Her zaman esas gayemiz hemşerilerimize hizmettir.


Hiçbir zaman bireysel menfaatlerimizi öne almadık ve alanlardan da hiç olmadık. Ve menfaatini öne alanların yanında da olmadık ve bundan sonrada olmayacağız.


Asıl amacın bir STK’nın başına şöyle ya da böyle oturmak gibi basit bir düşünceden ziyade; belli hedefleri olan ve istenen alanda bir eksikliğin, bir boşluğun doldurulması konusundaki hassasiyetlere dayalı ihtiyaçların karşılanabilmesi noktasında oturulan makamı doldurabilmek olmalıdır.
STK’lar demokrasinin vazgeçilmez öğeleridir. Sivil Toplum Örgütlerinin güçlü ve donanımlı olması gerekmektedir. STK’lar yalnızca üyelerinin haklarını savunan ve kollayan oluşumlar olarak görülmemelidir. Hakların savunulması elbette gereklidir. Ancak, ülkemizin son zamanlardaki önemli bir eksikliği ise birikimli insanımıza saygı gösterilmemesidir. STK’ların hassasiyetlerinden biride bu olması gerekirken maalesef bunun aksine göreve gelmiş kişiler, her türlü kerameti kendilerinden olduğunu sanmaktadırlar. Böyle olunca da verilen öğütlere ve gösterilen yollara önem vermemek gibi gafleti yaşamaktadırlar. Hâlbuki insanı, insan yapan, insani değerlerdir. Allah tarafından en mükemmel şekilde yaratılan insan, varlıkların en şereflisidir. İnsanı şereflendirense, Yüce Allah tarafından insani değerlerle teçhiz edilmiş olmasıdır. Bugün sadece ülkemizin değil bütün insanlığın en çok muhtaç olduğu şey, insani değerlerin tekrar toplum hayatında etkin hale getirilmesidir. İnsani değerlerin unutulması ve terk edilmesi insanlığı bunalımlara sürüklemiştir. Geçmişte insani değerleri yaşatan toplumlar ve devletler hem güçlü olmuşlar hem de insanlığın huzur ve mutluluğunu sağlamışlardır. Dolayısıyla STK’lar, bireysel düşüncelerin başkalarıyla paylaşarak, birlikte tartışarak, kavga etmeden, gerginlikler yaratmadan uzlaşma kültürüne sahip olarak, sorunlarımızı konuşarak ve anlaşarak çözme yeteneklerimizi geliştirme merkezleri olmalıdırlar. Ve amaçlanan hedefi ise ferdin, doğuştan var olan fikri ve zihni yeteneklerini geliştirmek ve toplum içinde yer alarak insani değerlerini hayata geçirmek suretiyle çevresinin ülkesinin sosyal, siyasi ve ekonomik kalkınmasında beşeri güçlerini bir kurumsal kimlik altında ortaya çıkarmasını sağlamak olmalıdır.


2005 yılında GÜDEF’in Ankara ATO’da Türkiye’de bulunan tüm Gümüşhane Derneklerini toplayarak gerçekleştirdiği sempozyumda şunu dile getirmiştim; “Türkiye Ankara’dan yönetilmektedir. Amerika’yı yeniden keşfe gerek yok. Ankara’da güçlü lobi faaliyetleriniz yoksa güçlü değilsiniz ve olamadınız demektir. Ki, gerçekte böyledir. Türkiye genelindeki tüm derneklerin desteği ile Ankara’da kurulacak bir KONFEDERASYON‘la eksikliği gidermek ve güçlü hale gelmekle mümkün olacaktır.” Hala bu düşüncedeyim.


Ancak bu gün için STK’larımızın geldiği nokta bu düşüncenin çok uzağında kaldığı gerçeği artık çuvala sığmıyor. Açılım yaptıklarını sanan bazı STK’larımız kuruluş amaçlarını da unutarak toplumu temsil etmek yerine siyasallaşma yoluna girmiş ve hızla ilerlemekte oldukları açıkça görülmektedir. Birilerinin bilmem ne olması için maalesef kuruluşlarımız basamak olarak kullanılmaktadırlar. Kimsenin böyle bir hakkı olduğunu sanmıyorum. Ne yazık ki, kuruluşlarımız adeta bir sıçrama tahtası gibi kullanıldığını acı gerçeğini izlemekteyiz. Bu durum içimizi acıtmaktadır. Tabii ki, hemşerilerimizin güzel yerlere gelmesi bizi ziyadesiyle memnun edecektir. Hatta bu anlamda da desteklenmesi gerekir. Fakat hemşerilerimiz şunu bilmeli ki sivil toplum kuruluşlarımız siyasi arena değildir ve bireylerin çıkarları doğrultusunda hareket edemezler. Çünkü bu anlamda herkes farklı düşünebilir. Bizde buna saygı göstermek zorundayız. Kuruluşlarımız açısından bu durumlar yaşanırken de maalesef bu tip şahısların isimleri ile birlikte yerel basınımızda yer almaktadırlar.


Sonuç olarak; bizim öncelikle başarılı olmamız ve olumsuz düşüncelerden sıyrılmamız gerekli. Ayrıca çalışma azmimizi kıracak, atalete düşürecek, umutsuzluğa sevk edecek tüm olumsuzluklardan uzak kalarak ve kendimizden uzak tutarak sosyal ilişkilerin ve etkileşmenin en yoğun biçimde yaşandığı bu günlerde birbirimize destek vererek güzellikleri yaşayabilmemiz için inançla, şevkle mücadele etmeliyiz.