17.10.2011, 09:39

İNSAFA ÇAĞRI!

Ferhat Kentel’in 15.10.2011 tarihli Taraf gazetesinde ki köşe yazısı ile haberdar oldum. Yazının başlığı “İnsafa Çağrı.” Konusu ise “Samsun Sempozyumu.” Yazıyı okurken daha önce Gümüşhane üzerine yazdığım “şehir yazılarının” konu başlıkları geldi aklıma. Ben, Gümüşhane’nin kimliksizliği üzerinde dururken, Türkiye şehirlerinin de şehir kimliksizliği ile malul oldukları, Samsunda gerçekleştirilen “Samsun sempozyumu ile tartışıldı. Şehirden, şehir kültüründen, şehir dilinden ve kimliğinden giderek uzaklaşıldığı zamanlardayız.

Samsun, bu sempozyumu, kendi asli “şehir kimliğini” tekrar kazanmak için neler yapılabiliri konuşmak için yaptı. Bu hususta bizler neler yapabiliriz demiyorum, daha doğrusu diyemiyorum zira hiçbir yazının muhatabı olmadığı gibi bu yazınında muhatabı olmayacaktır, bu topraklarda. Bunu biliyorum. Kim ortaya çıkıp bu kötü gidişata dur diyecek bir sahiplikle ortaya çıkacak. Fakat Samsun örneğinde olduğu gibi, Samsun, kendi “şehir kimliğini” bulmak için sempozyum düzenleyebiliyor, ama bu tür sempozyum düzenlemeyi bırak, bu donanımda insan var mı bu şehirde?

***

Aynı yazıda yazar, Zeytinburnu’nda yükselen, İstanbul un siluetini bozan gökdelenlere karşı yürütülen “İnsafa çağrı” metninden de bahsetti. İlgilenenler için adres, http://www.istanbulsahipsizdegil.org

Siteye girdiğimde “İstanbul sahipsiz değil” platformunun çağrı metninin son bölümü şu;

“Bir kez daha sorumluluk sahibi herkesi tarihi yarımadaya sahip çıkmaya çağırıyoruz.

İstanbul siluetini bozan üç gökdelen derhal yıkılsın! Benzer projeler durdurulsun! Tarihî şehirlerimiz hikmetle, doğrulukla ve adaletle korunsun, yönetilsin!

Koruyacağımız şey yalnızca siluet değil, ahlâkımız, namusumuz, varoluşumuz ve geleceğe dair umudumuzdur.”

İşte bu. Böyle bir şeyi Gümüşhane’de yapma şansımız olabilir mi? Sanmıyorum çünkü önce gidişattan cidden rahatsız bir öbeğin olması gerek. Hesapsız bir öbeğin olması... Hala Süleymaniye’yi eski bir mahalle, eski Eskişehir olarak gören, salt turistik bakışaçısı ile resimlerini çeken bir zihniyetle ne Gümüşhane’nin “şehir kimliğini” arayabiliriz ve nede göz göre göre yokoluşa terk edilen “kemer köprünün hazin halini kurtarabiliriz.

Yeni iş merkezinin yapımı dolayısıyla o bölgenin yani harşitin üzerinin betonla kapatılacağı söyleniyor. Bu dehşet bir şey. Bu hem doğal varlığı yok ediş ve hem de tarihsel emanet olan, “kemer köprünün” sonu demektir.