Durmak mı? Kimin için…

Memleketin her bir köşesine yaklaşık yirmi beş gündür atılmaya çalışılan bir takım tohumlardan bahsedeceğim. Hani konu memleket meselesi olunca da tohumu, gübreyi, ilacı seven bir toplum  olduğumuzu bildiğimden dallanacak ağacın ne denli meyve içereceği hakkında bir takım fikirler yürütme ihtiyacı hissettim.

Demokrasi  ve özgürlüklerin sınırlarını zorlama ihtiyacı hisseden bir gençliğimiz tarafından gezi parkı ağaçlarına olan samimi muhabbet ! sonsuz saygı ! ve derin sevgi ! bir anda baş gösterdi. Öyle çevreci ve duyarlı bir hareket halini aldı ki dış basının da bilumum ilgi ve alaka yöneltmesine sebep oldu. Öyle ya her ortamda dert yandığımız dünyanın çeşitli yerlerinde ki türlü zalimliklere göz yuman batı medyası bir anda bizim demokrasi ortağımız oluverdi.  

Her fırsatta ‘’farklılık, çeşitlilik bizi zenginleştirir ’’ söyleminin altını doldurmak ve test etmek adına devlete ciddi bir şans doğdu. Ama ne çeşitlilik samimiydi ne de farklılık.. Gelgelelim ki o samimi ve duygu dolu ağaç gençliğinin! derdi ve tasası, dış basının yoğun iştiraki ve yazdıkları ile ayan beyan ortaya çıktı. Katliamlar, kimyasal bombalar, ölümler, yaralanmalar ve Taksim-Tahrir benzetmeleri ayyuka çıkınca gerici, yobaz, bidon kafalı ve göbeğini kaşıyan adamlar! olarak lanse edilenler  buradayım demekle kalmadı meydanlara indi.

Türkiye’de  geri de kalan 10 yılı aşkın sürede,  iktidarının ekonomik performansı, olaylara bakış açısı, dış dünya ile iletişimi, insan hakları alanında ki düzenlemeleri ve toplum sağlığı ve güvenliği adına uygulamaya konulan bir takım yasaları illaki her kesimi mutlu etmeyecekti. Ama bu yakıp yıkma olayları,  polisin orantısız güç kullandı zırvalıkları, illegal örgüt bayrakları, ekranların masumane yüzlerinin iki yüzlülükleri,  ve kan emicilerinin üstün performansı ile birleşince olay demokrasi ve özgürlük isteminin tezat yönünde ilerlemeye başladı. Evet daha çok özgürlük istiyorlardı ve laikliğin sarsılmaz bekçileriydiler. Menderes’te de Özal’da da. Erbakan’da da.

Beyaz Saray önünde Amerikan yerlilerine  küfrettiler alkışlandılar…

İngiltere’de polise taş attılar hepsine madalya verildi.

Yaktı yıktılar türlü rezillikler yaptılar alınlarından öpüldü..

Ve bizim bu gençliğimiz dünyadan aldıkları bu güçle bizde de böyle olsun istediler!. Sınırsız özgürlük, türlü rezillik..

Sadece bir tanesini en ileri demokrasi olarak gördüğün bu ülkelerde yap da  bak başına neler geliyor. Bu memleketin kalkınmasını istemeyen ve bunu belirtmekten de çekinmeyen o kadar düşman varken bu ipsizlik bu şımarıklık neden..  Kimse bunun özgürlük yanlısı, çevreci yanlısı bir yaklaşım olduğu saçmalığına, daha ilk günden inanmamıştı.  Ana muhalefetin türkü entrikalarla çevirdiği dolapların farkında artık bu millet. İstanbul’da yaşayan birisi olarak Ezan okunurken üst katımda tencere tava çalınıyorsa kimse bana bu ülkede demokrasi yok diyemez. Bir takım yurtdışı darbe odaklarının memlekette satın alarak öne sürdüğü birkaç vatanseveri ! de bu millet görüyor. Darbeleri muhtıraları görmüş geçirmiş bu halk artık bunları yemiyor beyler.. Kendileri üzerinden hak sömürüsüne artık izin vermiyor.  Çoğunluğun azınlığa tahakkümü olmayacağı gibi azınlığın da çoğunluğa tahakkümü söz konusu olamaz diyor. Ama her devirde memleketin başına musallat olan bu zihniyet bir türlü bunu kabullenemiyor. Özgürlük budalası olmuşluk, ahlaki çöküntü ve milleti aşağılama egoları o kadar yüksek ki ülkenin Başbakanı’nın vefat eden annesine  hakaret edebilecek seviyesizliği dahi gösterdiler. Başı kapalı diye hor gördüler çünkü 10 yıl önce sadece evlerine temizlikçi olarak giriyorlardı. Şimdilerde de  beyinlerini kapitalistlere satarak ve bu uğurda, olmayan kişiliklerine değer yükleme çabası içerisine giriştiler.

İşte atmak istediğiniz o tohumlar, bu memlekette artık yeşermeyecek.

 Bilgisiz, cahil gördüğünüz, gerici yaftasını vurduğunuz bu millet artık tümseklerden aşmayı öğrendiği için sıkıntınız var.

Temizlikçi diye gördüğünüz bu millet okudu ve anladı diye sıkıntınız var…

Ahlaksızlığa, edepsizliğe baş kaldırdığı için sıkıntınız var…

Yıllardır memleketi sömürdüğünüzü artık bildiği için sıkıntınız var..

Kendinden bir değeri önder gördüğü için sıkıntınız var..

 Mesele’yi sizlerde olmayan, parti zihniyetinden kendini soyutlayarak  ‘’milletin özgürlüğü ve milletin demokrasisi’’ diyebildiği için sıkıntınız var.

Ben yerine biz diyebildiği için sıkıntınız var.

Sizin derdiniz iktidar, özgürlük demokrasi değil. Öyle olsa bu tahrikçileri, yağmacıları alınlarından öpme cüreti gösteren bir muhalefetiniz olmazdı. Sizin derdiniz İslam’ladır. Bu milletin manevi değerleridir. Milletin çizgisine gelmeden de bu halk sizi iktidara asla taşımayacaktır.

Son olarak;

Türkiye'nin şuanda ki asıl sorunu ne tencere tava çalanlar, ne kamunun parası ile alınmış arabaları yakıp yıkanlar, ne millete kattığı değer sorgulanırken yürüyemeyip durmayı yeğleyenler, nede Yahudi – Ermeni lobisine memleketinin geleceğini satmış ikiyüzlülerdir. Bunlar her daim vardı ve var olacaktır. Asıl sorun muhalefetin çapsız, vizyonsuz, misyonsuz,  çağdışı, statükocu, milletin değerlerinden uzak hatta değersiz olmasıdır.  Siz varın durun, bekleyin bu milletin fertleri artık durmayacak ve inşallah durdurulamayacak.

Selametle kalınız..