Türkiye'de Sanat ve Savaş gerçeği !

Evet durup dururken bu sanat bahsi nereden çıktı der gibisiniz.Oldum olası millet olarak sanat ve sanatçıya karşı mesafeli durmuşuz. Millet olarak asker bir ulus olmuşuz .Göçebe hayattan yerleşik hayata geçene kadar sanat olarak verilen eserler yazılı değil sözlü eserlerdir.Yerleşik hayata geçilip şehirleşme ve devletleşme olgusunun oluşmasından sonra çeşitli sanatsal eserler verilsede bunlarda sanatsal kaygı önemsiz denecek kadar azdır. Sanat yapılan ibadethane gibi yapılarda ön plana çıkmıştır.Osmanlı  dünya hakimi iken sanat eserleri verilmiştir.Çok çeşitli sanatçılar yetişmiştir.Bunların bir kısmı bugün tanınmakla birlikte Osmanlı kültürünü yok sayan bir zihniyetin bilinçli çalışmaları sonucu Osmanlı da sanat sanatçılar hakkında sağlıklı bir bilgiye ulaşmak  mümkün görükmemektedir.Cumhuriyet Türkiyesinde Atatürkün önderliğinde  sanat ve sanatçıya  önem verilmiştir. Günümüzde sanatın her kolunda eserler verilmektedir.Basın yayın organları medya buna gayret göstermektedir.Fakat garip bir tezat varki değinmeden geçemeyeceğim.Ülkemizde gerçek sanatçılar yaşarken değeri anlaşılmayan  ölene kadar yoksulluk çeken öldükten sonra ne hikmetse değeri anlaşılan bireyler olmaktadır. Bu kişilerin eserleri zenginlerin koleksiyonla-
rına büyük paralarla satılırken geride kalan yakınları muhtaç bir halde yaşarlar.Ölüm yıldönümü kutlanır  ama çocukları hatırlanmaz.Buna en iyi örnek İstiklal marşının şairi Mehmet Akif Ersoy  dur.Marş için verilen ödülü kabul etmeyip marşı eserlerinin içine katmayarak bir  duruş sergilemiştir.Ölümünden sonra çocukları yoksuluk içinde ölmüşlerdir .Oğlunun cenazesini Üsküdar belediyesi kaldırmıştır.Demem oki  bu gün ekranlarda hasbelkader  bir dizide rol almış veya  şarkı söylemekten çok kendi çıplaklığını teşhir eden  şarkıcıların   sanatçı diye el üstünde tutulduğu bir ortamda  sanatçının değeri varmı ? Üstelik sanatçı topluma örnek olan yol gösteren  olduğuna göre bu kişiler aksine toplumun değerlerini ayaklar altına almaktadır.Milli değerlere karşı sürekli bir ihanet altında olanlar medya tarafından cilalanmaktalar.Fakirin geçim derdi ile boğuşurken  çocuklarını sanatçı geçinenlerin yaşam tarzına olan özentilerden koruması zorlaşmaktadır.Fakir ailelerde  yıkımlar çoğalmakta kadınlar ve kızlar ahlaksız düzene yem olmaktadır.Bizler ise yazılarımız ve şiirlerimizde sanat gayesi için değil toplumu bu pisliklere karşı uyarmak için yazma ihtiyacında hissediyoruz.Savaşan ülkesinin düşmanlarına karşı  mücadele veren askerlerimize bizler destek verirken bu sanatçı geçinen hainlerlede bir savaş  verilmeli.Hakkettikleri değer verilmeli.Sanat toplum ve insan için yapılır.Sanatçı duygusaldır, paylaşımcıdır özverilidir adildir.Alan değil verendir.Toplumun çimentosudur.Bilin ki toplumu dizayn etmeye çalışanlar sanatçı değil emperyalistlerin maşalarıdır.Maalesef günümüzde bunlar oldukça çoktur. Uyanık olmalı ve bunlara karşı her zaman devletimizin yanında olmalıyız.Cephede savaşta kazanmak yetmez masada ve kamuoyunda da kazanan olmak gerekir.Bunun için gerçek sanatçılara büyük iş düşmektedir.Tüm şehitlerimizin  ruhları şad olsun .Allah ailelerini muhtaç bırakmasın.Amin.
Servet Yalçın 12-02-2017