Soru işareti

  SORU İŞARETİ
Kalabalıklar arasında yürüyordu.
Sokak arasındaki insanlara aldırış etmeksizin dilediğince müzik dinliyor, kalp ritmine ayak uyduruyordu. Çevrede olup biten hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu. Hâlbuki bu koca şehirde ne canlar kayboluyordu.
Umursamaz, dikkatsiz birazda acımasız tavırlarıyla kan donduruyordu. Daha birkaç saniye önce yanı başında vurulan kadına aldırış etmeksizin yoluna devam etti. Kadını gören herkes koşuştururken o,  müziğin sesini yükselterek dans etmeye başladı.
Şuursuzca devam eden hareketlerindendi.
Bu dünyadan değildi, sanki.
Farklı tarzı, tavırları ve müzikleriyle dikkat çekiyordu. Dünya da yapılan hiçbir şey onu şaşırtmaya yetmiyordu. Bunu gören insanlar ise iç geçirerek bugüne nasıl geldiğini düşünüyor, küçük beyinlerini patlatıyorlardı. 
Toprak, kısa saçları, mavi gözleri ve kılık kıyafetiyle sokak dansçılarından kalma bir görünümdeydi.
Bu halde olmasının en geçerli sebebi bilinmiyor, akıl da koca bir soru işareti bırakıyordu. Her insanın hayatında ki psikolojik bunalımlar yüzünden kararan hayalleri vardır. Geçmişimizde yaşadığımız o zaman diliminde kalmamakla birlikte bizi karanlığa iten, bunu yaparken de elini uzatmayan insanlar içinde yaşıyorduk.
Toprak, bu görünüşü ve asabi tavırlarıyla bunu yansıtıyordu. Anlatmaktan, insanlardan kaçıyordu.
Bu kaçışın esrarengiz nedenini öğrenmeye kararlıydım. Günlerce takıldığı yerlere giderek ipuçları toplamaya başladım. Hatta kendimden ödün vererek bürünmek istemediğim kılığa girerek onun gibi olmaya çalıştım. Onun yanına yaklaşmak oldukça zordu. Kılık değiştirdiğimi anladığı vakit onu tamamen kaybederim.
Oldukça zor bir görev bekliyordu, beni. Avuç içim oldukça terli…
İlk defa kendimi aşarak yapmamam gereken bir sırrın peşine düştüm. Aklımda tonlarca soru cevaplanmayı bekliyor.
Neyse ki geçen birkaç günün ardından kendimi toparlayarak yapacaklarımı bir kalem ve kâğıt alarak yazmaya başladım.  Beni zor bir hafta bekliyordu. Gün ışığıyla birlikte yola düştüm. Geçen her saniye aleyhime işliyordu. 
Ve takip başladı…
Zaman zaman bu yaptığımın delilik olduğunu düşünsem de kararlıydım. Adım adım onu takip ediyordum. Bir taraftan nasıl arkadaş olacağımı düşünürken tahmin etmediğim şekilde yanıma yaklaştı. Önce bir ürktüm. Kulaklığını çıkararak sinirli birazda tavrıyla üzerime yürüdü.
Bir anda neye uğradığımı şaşırdım. Aklım başımdan gitti. 
Uzunca bir süre gözlerime bakarak ağır adımlarla uzaklaştı. Bense sersemledim, bir an. Beklemediğim bir tepkiydi.
Öylece arkasından baka kaldım…
 Bir anda ona yaklaşan, yavru kediye doğru eğilerek sevmeye çalıştığını fark ettim. Bu kadar asabi ve vurdumduymaz birinin, hayvanlara karşı olan sevgisini görünce hayrete düştüm. İnsanları yanına yaklaştırmayan kız, hayvanlarla bütünleşmişti.
Sanırım aklımdaki sorular, bütün ömrümü ve beynimi kemirecek, cinste. 
Ve pes ederek küçük adımlarla oradan uzaklaştım…