30.03.2016, 09:01

(NA)MÜMKÜN

Mücahit Şahin

Gündem hep terör terör her yerde, doğuda, batıda, başkentte, komşuda, müttefiklerimizde, düşmanlarımızda…. Kısacası şuan kimse yılan bize dokunamaz diyemez çünkü öyle çok başlı bir yapı ki bana dokunmaz diyemezsiniz. Bunu diyen sözde en özgürlükçü Belçika bile bunun en büyük mağdurlarından. Ama her kes çok başlı yılanın kendine uzanan başının peşinde kimse bir diğerine sokmaya çalışan başa müdahale etmez. Etmemeyi bir kenara bırakın kendini sokanı öldürüp diğerlerini besleme peşinde.

Soğuk savaş dönemlerinde her ülkenin gizli istihbaratları bir başka ülkeden bilgi çalabilmek için türlü entrikalarla türlü cinayetlerle birbirleri yok etme peşindeydiler. Günümüzde her ülke kendine geri zekalı bir örgüt tutup onu besleyerek bir ülkeye savaş açıyor yalnız ön görülmeyen şöyle bir şey var ki parayla satılan şey her zaman en yüksek fiyat vereni arar ve bulduğunda onun olur. Biz zamanında İŞİD terör örgütünde yanıldığımız gibi.

Her gün yüreğimiz dağlayan acı haberleri aldığımız şu günlerde terör onlarca şehit verdik. Onlarca daha verilebilir bu vatanın bu bayrağın yek kalması uğruna. Ben bura da herkesin bahsettiği terör belasından sonuçlarından değil, tolum olarak sarpa saran psikolojimizden bahsetmek istiyorum.

Yurdum her köşesinde günde onlarca cinayet işleniyor onlarca intiharlar oluyor. Biz evet terör le uğraşsızda bu inşaları terörist yapan etkenden kimse bahsetmiyor. Terörist olduktan sonra imha edelim peşindeyiz ya terörist olmadan önce önüne geçsek bu ne dersiniz. Bunun mümkün olabilmesin tek yolu eğitim başka bir yolu yok. Eğitim hep eğitim diyorlar da canlı bombaların çoğu üniversite eğitimi almış insanlar diye içinizden geçirdiğinize de duyar gibiyim ama bahsettiğimiz eğitim fenni yada dini eğitimler değil olay tamamıyla insani eğitimler verebilmektir. Bunun aileden başlayıp sokakta okulda devam edebilmesidir.

Çocuk evinde amcası sokakta mahalle bakkalı dolmuş da şoförü okulda öğretmeni tarafından eğitiliyor dememi bekliyorsunuz değil mi hayır tecavüz ediliyor. Genelleme yapmıyorum sadece olay kafanızda canlanması adına herkes tarafından okunan haberleri hafızanda tazelenmesi için bu örnekler. Olay böyle olunca aile çocuğunu akrabalarına göndermiyor, bakkala gönderemiyor, sokağa çıkaramıyor, seyahat etmesini istemiyor. Çocuk bunları bir esaret olarak görüp ilk zincirleri çözüldüğü varsayıp üniversiteye başladığı zaman o kadar özgürleşmek istiyor ki ailesini canı yanarcasına ülkesinin canı yanarcasına uçuruyor kendini.

Bir çocuk doğduğunda masumiyetin timsali olarak doğar. Onu bir canlı bomba haline getirmek nasıl mümkünse onu bir Aziz SANCAR haline getirmek o kadar mümkün.