SIRADA SURİYE VAR!

Tunus’ta başlayıp Libya da sonuca giden ve şimdi suların ısındığı Suriye de devam eden “Arap baharını” gönülden destekliyorum. Kabul etmediğim ( Kaddafi’nin öldürülüş biçimi gibi.) olaylar olsa da gelecek günlerde Ortadoğu’nun üzerine yapışan “kötü talihin” değişmeye başladığı, özgürlük yolunda umut vaat ettiğini görmek beni ziyadesiyle heyecanlandırıyor. Her özgürlük mücadelesinin beni kendine çeken heyecanlı bir yanı vardır. “Filistin özgürlük mücadelesi” hayatımın ilk heyecanıdır ve son heyecanı olacaktır. Çünkü bu yüzyılın özgürlük mücadelesi Filistin özgürlük mücadelesidir benim nazarımda.  Aynı biçimde, her ne kadar bana uzak olsa da Wall Street'te, kapitalizme karşı verilen özgürlük mücadelesini de kendime yakın buluyorum. Dünyanın her hangi bir köşesinde var olan özgürlük mücadelesi kendimi daha özgür hissetmemi sağlıyor çünkü.

Sırada Suriye var. Diktatör Baas rejiminin yıkılması bence an meselesi. Çünkü hem uluslararası konjonktür ve hem de Ortadoğu’daki “Arap baharı” dalgalanmaları Suriye’yi bu özgürlük mücadelesinin dışında bırakacak gibi görünmüyor. Ertelenemez bir sürece giren “Arap baharı” Suriye ile tamamlanmış mı olur? Hayır, bence bu devam edecektir, ta ki tüm Ortadoğu tam anlamı ile kendi asli tarihsel sürecine girene kadar.

Taşlar yerinden oynadı. Tarih yeniden karılıyor. Bu süreç zorlu süreç, ama bence bundan önemli ve zor olanı, yıkılanın yerine ne konulacağı hususu. Esasında, yıkılanın yerine konacak şeyi, uzakta aramaya gerek duyulmayacak kadar bu toprakların ruhunda saklı zira. Sadece üzerindeki o tozu üflemek o ruhu diriltecektir. Ve Mezhep ayrılıkları eğer bu zor süreçte aşılırsa işte o zaman gerçek özgürlük kazanılmış olacak.