Kırım Kongo Kanamalı Ateşi Hastalığı Nedir?

Keneler tarafından taşınan, Bunyaviridae ailesine bağlı nörovirüs grubuna ait bir virüsle oluşan, ağır vakalarda kanama bulguları ile seyreden, ölümlere neden olabilen bir enfeksiyon hastalığıdır.

Genellikle ilkbahar-yaz aylarında görülür. Ülkemizde hastalığın bulaştırıcısı genellikle   hyalomma marginatum türü kenedir.

Bulaşma; hastalık etkeni virüsü taşıyan kenenin insan vücuduna kan emmek için tutunması sonucu yada viremik dönemdeki hayvanların veya hasta insanların kan, doku, vücut çıkartılarına korunmasız teması sonucunda oluşmaktadır.

Hastalık oluşma süreci; kene tutunmasından  veya temastan sonra 1-7 gün arasında, en fazla 13 gün içerisinde oluşmaktadır.

Hastalık Belirtileri:

*Ateş

*Halsizlik

*İştahsızlık

*Kas ağrısı

*Bulantı

*Kusma

*İshal

*Karın ağrısı

*Ağır vakalarda kanamalar.

Teşhis;

*Kene tutunma öyküsü ve hastalık belirtileri var ise,

*Hasta insanlarla yakın temas ve hastalık belirtileri var ise,

*Hayvan doku ve çıktıları ile temas ve hastalık belirtileri var ise,

*Laboratuvarda yapılan kan tetkikleri ile konur.

Tedavi: Kesin bir tedavisi olmayıp, tedavinin esasını destek tedavi seçenekleri oluşturmaktadır. Bugün için hastalıktan korunmaya yönelik etkinliği kanıtlanmış bir aşı veya spesifik bir ilaç bulunmamaktadır.

Ülkemizde hastalığa karşı aşı geliştirme çalışmaları devam etmektedir.

KKKA Hastalığının kontrolüne yönelik çalışmalarda kişisel korunma önlemlerinin alınması hastalık kontrolünde ön plandadır. Vatandaşlarımızın bu hastalık ve korunma önlemleri konusunda bilgilendirilmesi ve farkındalık  oluşturan çalışmalar yoğun bir şekilde devam etmektedir.

İlimiz,  KKKA hastalığı bakımından endemik bölgedir. Bağ, bahçe, çalılık ve orman arazisi yapısı nedeni ile kene yaşam ortamı için uygundur.

KKKA hastalığından Korunma tedbirlerini almak şartıyla korkmayacağız.

Korunma  tedbirleri;

1-Tarla, bağ, bahçe orman ve piknik alanları gibi kene yönünden riskli alanlara gidilirken kenelerin vücuda girmesini önlemek maksadıyla mümkün olduğu kadar vücudu örten elbiseler giyilmeli, pantolon paçaları çorap içerisine sokulmalı, ayrıca, kenelerin elbiseler üzerinde rahat görülebilmeleri için açık renkli kıyafetler tercih edilmelidir.

2-Kene yönünden riskli alanlardan dönüldüğünde kişiler kendilerinin ve çocuklarının vücutlarında ( kulak arkası, koltuk altları, kasıklar, diz arkası dahil) kene olup olmadığı kontrol etmeli, kene tununmuş ise hiç vakit kaybetmeden, çıplak elle temas etmeden, vücuda tutunduğu yere en yakın yerden  eldiven, poşet, penset veya cımbız ile tutarak çıkarılmalıdır. Kene çıkarılan yere tentürdiyot gibi antiseptik solüsyonlar sürülmelidir.

3-Kişi keneyi çıkaramıyorsa en yakın sağlık kuruluşuna başvurmalıdır. Kene ne kadar erken çıkarılırsa hastalığın bulaşma riskinin de  o kadar azalacağı unutulmamalıdır.

4-Hastalık, hayvanlarda belirti göstermeden seyrettiğinden, hastalığın görüldüğü yerlerde bulunan hayvanlar sağlıklı görünse bile hastalığı bulaştırabilmektedir. Bu sebeple hayvanların kanlarına, vücut sıvılarına ve dokularına ( et, sakatat) çıplak elle temas edilmemelidir.

5-Hastalığa yakalanan kişilerin kan ve  vücut sıvıları ile hastalık bulaşabileceğinden hasta ile temas eden kişiler gerekli korunma önlemlerini ( eldiven, önlük, maske) almalıdır.

6-Kene tutunan kişiler en az 10 gün süreyle kendilerini  ateş, halsizlik, iştahsızlık, kas ağrısı, baş ağrısı, bulantı, kusma, ishal, kanama  gibi belirtiler yönünden izlemeli ve bu belirtilerden birinin veya birkaçının ortaya çıkması halinde en yakın sağlık kuruluşuna müracaat etmelidir.

7-Hastalığa sebep olan mikrobun taşıyıcısı olan keneler uçmayan, zıplamayan yerden yürüyerek vücuda tırmanan eklem bacaklı hayvanlardır. Genelde kahve renklidir. Vücuda tutunan veya hayvanların üzerinde bulunan keneler kesinlikle çıplak elle öldürülmemeli ve patlatılmamalıdır. Kenelerin üzerine sigara basmak, kolonya, gaz yağı gibi kimyasal maddeler dökmek kenelerin kasılmasına sebep olarak vücut içeriğini kan emdiği kişiye aktarmasına sebep olacağından kesinlikle yapılmamalıdır.

Korunma amaçlı olarak park, bahçe gibi alanlarda yapılan  ilaçlanmanın uzun süreli etkinliği yoktur. Hayvancılıkla uğraşan vatandaşlarımızın belirlenen tedbirleri alması daha  önemlidir;

*Hayvan barınakları ve ahırlar kene yaşamasına izin vermeyecek şekilde sıvanmalı ve kireçle badana edilmelidir.

*Hayvanların yemlenmesi ve sağımı esnasında vücudu örten kıyafetler ile çizme giyilmeli, pantolon paçaları çorap içine alınmalı, eve dönüldüğünde kene tutunması yönünden vücut taraması ( kulak arkası, koltuk altı, kasıklar, diz arkası vb.) yapılmalıdır.

*Hayvanların vücut çıktılarına temas etme durumu varsa koruyucu tedbir alınmalıdır.