27.06.2011, 13:18

GÜMÜŞHANEDE TOPLUMSAL DUYARSIZLIK

Ahmet Hakan, hürriyet gazetesindeki köşesinde, Şişli Belediye Başkanı Mustafa Sarıgül'le buluşmalarında; sokağı kaplayan masaların durumu hakkında serzenişte bulunduğunu ve Mustafa Sarıgül’ün şu karşılığı verdiğini yazıyor; “Masaların dışarıya çıkması, bir şehrin dinamizmini, enerjisini yansıtır. Fakat Atiye Sokak'ta bu iş abartılmış. En kısa zamanda buraya el atacağım. Bu işi zabıta zoruyla değil, sokaktaki mekanların sahipleriyle görüşerek, onları ikna ederek yapacağım.”

Ve, birkaç gün sonra, Ahmet Hakan yine aynı köşesinde, konunun son durumu hakkında, şöyle yazdı;

Dün gece şöyle bir uğradım:
Sokakta gerginlik azalmış, bağırış çağırış yok olmuş, masalar geri çekilmiş, sandalyeler hizaya girmiş, yaya trafiğini tıkayan her türden sorun çözülmüş.
Yani?
Atiye Sokak sorunu hallolunmuş.
Teşekkürler Mustafa Sarıgül.
***

Bunu niye yazdım? Kendimi Ahmet Hakan yerine koymak için mi? Haşa! Öyle bir kompleksim yok. Şunun için yazdım; acaba, hani, diyorum, bende şöyle bir yazı döşensem; akşam Atatürk caddesi ve Cumhuriyet caddesinde ki manzara, 80 yıllık bir kent caddesine hiç benzemediğini, iki caddenin yol kenarlarının sağlı ve sollu araba istilasına uğradığını, dışarıya atılan masa yok ama, yürüyüş yolunda yürümek için süklüm püklüm ancak yürünebildiğini, kaldırım önlerine konan kasaları, bir kasaba görüntüsü veren tozlu ana caddeyi ve Atatürk caddesinin trafiğe kapatılarak bu keşmekeşe son verilmesini yetkililere hatırlatsam, ne olur? Kısa ve öz bir cevap: hiçbir şey olmaz! Sadece yazmış olmak için yazarsın.

Tamam, ben Ahmet Hakan değilim. Ama bu şu demek mi olur; sizde Mustafa Sarıgül değilsiniz!

Tabi ki böyle demiyorum!

Kimler hoş görünme, saygı duyulma endişesi ile Gümüşhane’nin önemli ana meselelerinde tek bir yazı, söz söylemiyorlarsa onlar, geldiğimiz bu durumun sorumluluk sahibidirler. Konuşması, yazması gerekenlerin tümü ya saygınlık adına sustular ya da nemelazımcılık bencilliği ile imtina ettiler.

Şunu tüm samimiyetimle söylüyorum ve bunu iki yıllık yazarlık tecrübemle söylüyorum, yönetici düzeyinde olanların içinde, bence, tüm başarısızlığına rağmen en başarılı olanı, belediye başkanıdır. Bunu tüm samimiyetimle söylüyorum. Eğer, şimdiye kadar, saygınlık kazanmak, hoş görülmek dışında samimi bir biçimde kent sorunları hakkı ile zaman, kişi ve mekan mefhumu gözetilmeden dile getirilmiş olsaydı, bulunduğumuz şimdiki bu durumdan çok daha iyi bir kent görüntüsüne kavuşmuş olurduk. Ve tersi durum söz konusu olmuş olsaydı, bu durumda belediye başkanının hizmet çıtası o kadar yükselirdi.

Başarısızlık kişilere bağlı değildir çünkü. Toplumsal duyarsızlık, ilgisizlik ve alakasızlıkla ilintili bir şey bu. Toplumsal bir duyarlılığın gerçekleştiremeyeceği hiç bir şey yoktur. Ama bazı konumları işgal edenlerin, konumlarını koruma ve saygınlık kazanma güdüsü, en büyük engel burada.