FAŞİZMİN PANZEHİRİ

Ölüm, biz insanların, inandığımızı söylediğimiz ama inanamadığımız tek gerçek, tek hakikat. Dünyanın mucidi olarak gösterilen ve bir ay önce ölümle tanışan Steve Jobs’sun dediği gibi; "Yaşamın en büyük buluşu belki de ölümdür." Hayat böyle bir şey, sevincin yanında hüzünde var, ayrılık var, ayrılma var. Sevinçle beraber hüznü ve diğer duyguların tümünü bu kısa hayatımız içinde yaşıyoruz.

Hayatı ne salt sevinçlerle anlamaya çalışabiliriz ve nede salt hüzünle. Hem sevinç ve hem hüzün olmasa, hayatın anlamını kavrayabilme, yaşamın tadını alabilme melekelerinden mahrum yaşarız. Hayata anlam, renk ve zevk katan duygular bunlar olsa gerek. Bir bakıma yaşamın manası bu alt üst oluşlar, kırılmalar, ayrılıklar, acı ve gözyaşları... Sevinebiliyorsak hüzünlenebildiğimiz için. Ağlıyorsak gülebildiğimiz için. Ya hiç ağlayamasak? ya hiç hüzünlenemesek? çekilir mi bu hayatın kahrı? Eskiler derler ya; her şey zıddı ile kaimdir. Ben sözgelimi şu dileğin çok samimi bir dilek olduğuna inanmıyorum; “bundan sonraki hayatın hep sevinçle dolu olsun.” Bu çok yapay bir temenni zira. Bence insanlar hakkında en güzel temenni bu olmamalı.

Günah olmasa, Müslümanlık olur muydu?
***
 Mistizme inanırmısınız? Ben inanırım. Şu dünyada ne oluyorsa, her olan olay içinde mistik dalgalanmalar vardır. Van depremine bakıldığında bile ne kadar çok mistik hikâyeyi içinde barındırıyor. Ölüm var, acı, yokluk, ızdırap, umutsuzluk… Ne ararsan var. Acısı, hüznü, dramatik anları bol bir depremdi “Van depremi.” Her gün ayrı bir acı, ayrı bir umut hikayesi doğuyor. Umutların giderek azaldığı, hüznün, acının, gözyaşının daha ağır bastığı günler yaşanıyor o felaket bölgesinde.

Fakat tüm bunların üzerine bugün (dün) haberlere öyle bir haber düştü ki: tüm gözyaşlarını, hüznü, kırılmaları, ayrılık duygularını birden anlamsızlaştıran bir haberdi. Böyle bir haberi, son zaman Türkiye’sin de okumak Türkiye’nin geleceğine daha bir umutla bakabileceğimizi gösteriyor.

O haber şu:

"Van'da bir depremzede yardım için İstanbul'dan gönderilen nevresimin içinde bulduğu 5 bin lirayı iade etti."

Şimdi gelin bu haber üzerinden tüm ezber sözlerimizi, kalıplaşmış bakış açılarımızı; kin, nefret tohumları saçılan bu uğursuz günlerde, birde bu haber üzerinden sözlerimizi tartmaya, düşüncelerimizi bu haber üzerinden değerlendirmeye tabi tutalım, derim. Tüm etnik ayrılığı yırtıp çöpe atan bir anlayış var bu haberde. Kardeşliğe, birlikte beraber yaşamaya dair bir umut var bu haberde. Derim ki bu haber üzerinden her şeyi tekrar yeniden düşünüp, öyle konuşalım.