31.05.2012, 01:55

BÖLGESEL YATIRIM KARARLARI

Kadir Gülçin

Bölgesel kalkınma ve yapılandırma öncüllüğünde her bir şehre üniversite kurma projesi ile bütün illerimiz üniversite ve kampüs olgusuyla tanışmış oldu. Bu proje ile bölgelere yüksek meblağlar da bütçeler ayrılarak yatırımlar gerçekleşmektedir.
Gençliğimize yapılan en güzel yatırım olarak verilen bu kararla dolaylı olarak bölge halkıda ekonomik ve sosyal açıdan faydalanmaktadır.

Kurulan üniversitelerimize ve illerimize baktığımızda hızlı bir şekilde adapta olma süreci yaşandığı görülmektedir. Buda halkımızın yatırımlara, yeniliklere ve sosyal yaşam arzusuna kavuşma heyecanı içerisinde olduğunun kanıtıdır.

Dünya ülkelerine bakıldığında her şehirde veya eyaletlerde üniversitesi olan ülke azdır. Fakat buna rağmen Ülkeler bazında üniversite karşılaştırması yapıldığında ilk 100’e giren üniversitemizde sınırlı olduğu acı bir gerçektir.

Bu bağlamda yeni açılan üniversitelerimizi kapatmak değil, ne gibi farklılıklarla Dünya’nın gözdesi haline getirebiliriz bunu değerlendirmemiz gerekir.

Kampüs alanları ve birden fazla fakülte binası için tahsis edilen yüklü miktardaki yatırımların ülke ekonomisine ve üretim olarak piyasaya ne derecede katma değer sağladığı önemlidir. Bugünkü yeni üniversitelerin katma değer açısından veya üretkenlik bağlamında ülke ekonomisine bir katkı sağlamamaktadır. Eğitim olarak da eğitici kadro eksikliği ve yönetimdeki altyapı eksikliği nedeniyle oluşan zafiyetler bakımından olması gereken kalitede eğitim verilememektedir. Ayrıca sürekli mevcut bölümlerin açılması aynı iş kolunda istihdam sorunu da doğurmaktadır.

Ülkemizdeki üniversitelere bakınca çeşitli üretkenlikte bölüm sınırlı iken, İktisadi ve İdari Bilimler ile Eğitim Fakültelerindeki yığılma gözden kaçmamaktadır.

Bunun yerine sadece belirli konuda eğitim veren uzmanlaşmayı ve üretkenliği tesis eden üniversiteler kurmayı neden düşünmüyoruz?. Ayrıca şehir şehir veya bölge bölge ayırarak birkaç tane yakın ili kapsayan üniversiteler aynı uzmanlık alanında çalışma sürdürebilir. Bu şekilde hem fiziki yatırımdan tasarruf sağlanırken hem üniversitelerin altyapı ve olgunlaşma süreci daha rahat geçirilmiş olur.

Bölge olarak teknoloji, tarım, turizm, otomotiv, maden, sağlık vb. gibi 3 – 4 fakülteden oluşan üniversite yapısına gidilmelidir. Bu uzmanlık alanlarında üniversitenin Araştırma Merkezleri, Laboratuvar, Analiz Etüt Merkezleri, Tersaneler, Hangarlar, Üretim Atölyeleri, Sanayi Lokomotifleri vb. gibi bünyesinde aktif uygulama ve üretim ile katma değer sağlayacak alternatif yatırım imkanlarını oluşturmalıyız. Bu denli yatırımlar ise hızlı bir şekilde geri dönüt sağlayacaktır. Ayrıca bünyelerinde üretilen ürünlerin patent ve marka gibi tescilletilme kapsamında Dünya’da belirli ses getirme imkânı da doğacaktır.

Eğitim kadroları bakımından Türkiye’de alanında uzman kişiler bir araya toplanarak daha hızlı bilgi alışverişi sağlanacaktır. Ayrıca devlet eliyle yapılmaya çalışılan bölgesel araştırmalar ve hizmetler üniversiteler aracılığıyla gerçekleşecektir. Bölge halkının dahi aynı uzmanlık iş koluna odaklanması ile topluca üretkenlik sağlanmış olacaktır.

Türkiye’nin her bir bölgesi ayrı bir uzmanlık alanında gelişim göstermesi ile “Silikon Vadisi” gibi Dünya’da ses getirecek yaşam standartları ve şekilleri ortam bulacaktır.