Avrupada Eski ve Yeni Nesil

bu yazimda siyasi, politik hicbirsey yer almayacaktir, aksine bu sefer sosyal ve kültürel esaslarimiza deginmek istiyorum. 

Bunu yaparken iki toplum Profilini göz önünde bulundurmamiz gerekiyor biri 1980-90 toplumi digeri ise 2000-10 yillarinda yasayan toplumdur.

Eminim sizlerde benim gibi düsünüyorsunuzdur hatta suan bagzilari evet kesinlikle öyleydi dediginide biliyorum fakat degisen ne oldu aradaki fark neydi sizlere Avrupa daki yasamin zorluklarini ve güzelliklerini anlatmak istiyorum keza bu türkiyede de farkli degildi.

Bizler daha dogrusu dedelerimizin avrupaya gelisi yaklasik 50-55 sene önce gerceklesti. Ilk gelen kafileler farkli bölgelere koyulmus avrupanin farkli sehirlerinde farkli insanlarla ayni kogusda ayni oda da durmuslar. O dönemler kimisi birbirini türkiye den tanirken digerleri ise yabanci olmalarina ragmen kisa sürede kaynasmislar. Hepsinin gayesi hedefi belliydi, avrupada kazanacaklari 3-5 kurusla türkiyede mal sahibi olmak, kimisi traktör icin gelmisti avrupaya kimisi ise yokluktan issizlikten. 

Düsünün bir is bulamadiginiz icin veya fakir oldugunuz icin vataninizi terk etmek sureti ile baska bir ülkeye gidiyorsunuz, henüz 20 yasindasiniz ve gittiginiz ülkenin ne dilini ne kültürünü ne de dinini biliyorsunuz, ne kadar aci degilmi? Suan belkide kimse yapmak istemez bunu, cesaret edemez. Nitekim avrupaya gelen dedelerimiz burada kültürlerini yasatabilmek, dinlerinden vazgecmemek ugruna bircok calisma yürütmüs, kendi dedem den bir örnek verecek olursam yasadigi sehirde arkadaslari ile toplanip bir kiliseyi kiralar burada Cuma namazlarini eda ederlermis. Hep ic ice olmuslar arkadaslari ile hic bir engel onlari ayiramamis, ayni tasda corba icmisler ayni bardaktan sularini yudumlamislar. Yavas yavas 80li 90li yillara bulundugum sehir hatta 100 km cevresindeki herkez birbirini tanirdi evlerden misafir eksik olmazdi hatirliyorumda Ramazan ayi geldiginde hristiyan dinine mensup Avrupalilar bizlere ibretle bakarlardi hep birlikte iftar acilir teravih namazi camiler tiklim tiklim olurdu, daha sonra yasli amcalar caminin lokal bölümünde oturur sahura kadar sohbet ederken teyzeler bayanlar bölümünde 1 gecede kuran-i kerimin yarisini okurlardi. Sahurumuzu beraber yaptikdan sonra sabah namazimizi yine birlikte cami dolu iken kilar herkez kardeslik ve birlik icinde evlerine giderdi ve aksam yine bulusma noktasi ayni idi. 

Insanlar o dönem ahde vefaya cok önem veriyordu, her cuma Hutbesinde okundugu gibi aileye akrabaya ve komsuda iylik yapmak üzere kendilerini adeta adamislardi. Bu ne kadar simdiki insanlara biraz rüya gibi hayal gibi gelsede böyleydi. Peki ne oldu da bu insanlar birbirinden koptu? Ne girdi arayaki bu insanlar artik birden bire birbirlerini ziyaret etmekden vaz gecmis adeta kimse gelmesin evime dercesine kapiya kilit vurmus?

Söyle bakiyorumda galiba sebebini anliyorum. 50 sene önce ayni tasda corba icen dedelerimizin cogu artik ebedi hayata intikal etmis, herseyi cok güzel yapmislar burada bizlere miras biraktiklari Dini, kültürel Dernekler mevcut hala gittigimiz fakat yaptiklari bir hata vardi ve bu hata cocuklari yani annelerimiz ve babalarimiz tarafindan hala yapilmakta onlara sevgiyi ahde vefayi, akrabag ve komsu kardesliginin ruhunu gelen misafirlerin riskini birlikte getirdigini anlatmamislar, dogal olarak buda yeni nesile yansimamis. Ama bakiyorumda durum gittikce daha da kötü bir hal aliyor 21. Yüzyilda dogan nesil artik degil akrabag ziyareti komsu ziyareti kendi kültürünü unutur bir hal almis durumda, kendi dilini kendi dinini nerdeyse unutmus bu gencleri yeniden rayina oturtmak icin bizler burada elimizden geleni yapiyoruz. Türkiye deki yasam sartlarida ayni farkli olan hicbirsey yok, kimisi 10 sene önce senin deden benim dedeme sunu dedi diye birbiriyle konusmaz digeri ise suradaki kavak agaci bizimdi geldiniz kestiniz diye birbiriyle konusmaz. 

Degerli dostlar maddiyat cok önemli yasadigimiz bu dönemde ama maneviyatimizi kaybetmiyelim. Bizim atalarimiz Osmanli döneminde fakir olan insanlar bagis alirken utanmasin diye bagis tasi yaparlarmis bu tasin icine varlikli aileler para koyarmis fakir olanlar ise gece yarisi ihtiyaclari oldugu kadar alir gerisinide arkadan gelen diger farkirlere birkirlarmis. Biz böyle atalarin torunlariyiz bizim kapilarimiza kilit vurmak gibi bir lüksümüz yok! Kapimiz her daim acik, asimiz her daim misafir gelecekmis gibi hazir olmali. "Kimseye güvenemiyoruz hirsizmi arsizmi nerden bilelelim" diceksiniz, ama o hirsizlik yapan insan ihtiyaci olmasa yaparmi o hirsizligi?  Keyfindenmi yapiyordur? Bu onu sucsuz kilmaz fakat bizler ne yapiyoruz bunun önlenmesi icin? Yapilan hatalardan ilk olarak kendimiz bir pay cikarmamiz gerekiyor. 

Su dakikadan sonra sizlere önerim sudur, tanidiginiz küs olan aile, akrabag, komsu, arkadas, kardes var ise onlari baristirin ne pahasina olursa olsun bunu yapin. Komsunuz size gelmiyormu? Bana gelmeyene ben gitmem demeyin. Yapin bir pasta, börek calin kapisini veya siz davet edin emin olun karsi taraf bunun altinda kalmicaktir. Bu hayat bir sinavdir degerli kardeslerim bu sinavda calisanlar diplomasini alacaklar calismayanlar ise sinifta kalacaklar, bu sevaba ilk siz sahip olacakken bundan sakin vaz gecmeyin. Cok degerli sevdigim Cübbeli Ahmet Hocamin dedigi gibi "Cennete girmek emin olun cok kolay, Islamin 5 Sartini yerine getirin, kuranin sizlere farz kildigi seyleri yapin Sünnetlere uyun cennete gireceksinizdir, Cehenneme girmek ise cok zordur bircok günah bircok masraf etmek gerekiyor cehenneme girebilmek icin. Namaz, Oruc, kuran okumak, hayir duasi almak, allaha dua etmek bedava, gel gelelimki Haram yerken para veriyorsun, haram islerken para veriyorsun, günah parasiz olmuyor simdi bedava cennete gitmek varken Para verip Cehenneme giden arkadaslarin dikkatine diyorum.

Hepinizi allaha emanet ediyorum